Zoals de naam van deze klaversoort Hazenpootje al aangeeft is deze soort van drogere gras- en hooilanden vooral tijdens en na de bloei gemakkelijk te herkennen aan het uiterlijk van de bloeiwijzen.
Boerenwormkruid dankt de Nederlandse naam aan het feit dat men vroeger een extract van de plant medicinaal gebruikt om wormen af te drijven. De plant is door de alkaloïden die erin zitten giftig. Je kunt dat heel goed zien in beweid grasland, dat hoog is kunnen opschieten: vee laat de plant als ze groot is met rust en graast eromheen.
Na de bloei en tijdens de vruchtzetting buigt de stengel waar de bloeiwijze op staat door middel van een ingebouwd scharnier terug naar het wateroppervlak. Dit mechanisme is in de stengel ingebouwd, maar komt dus pas later tot uiting. Als je dit trucje van Snoekkruid of Moerashyacint kent, kun je zelfs aan de iets lichtere kleur de de plek van dit scharnier al zien op de stengel.
De stengel van Gevlekte scheerling staat rechtop, is wat berijpt en kaal. Onderaan is deze bezet met bruinrode vlekken. Naar deze vlekken is de plant genoemd. Het meest bekend, al uit de Griekse oudheid, is de Gevlekte scheerling als de plant waarvan het sap gebruikt is om de gifbeker voor de filosoof Socrates te bereiden.
Oorspronkelijk komt Handjesgras uit warme streken in Afrika en het Midden-Oosten, maar is op veel plaatsen ingeburgerd. Vooral langs rivierstrandjes, op zandige plekken in de uiterwaard en in de duingebieden van Zeeland en Zuid-Holland, kunnen we Handjesgras waarnemen. De groei van dit gras wordt in vol zonlicht sterk bevorderd.
Bosrank is een soort die sterk gebonden is aan de aanwezigheid van kalk in de bodem. Het is dan ook een echte kalkindicator. Als je Bosrank in het landschap aantreft kun je er zeker van zijn dat de bodem kalkhoudend is.