Kleine planten kunnen een grote naam hebben. In Nederland zijn orchideeën hier wel een mooi voorbeeld van. Het zijn niet de pompeuze planten (Phalaenopsis spec.) die in de supermarkten te koop zijn en menig vensterbank opfleuren, maar vaak onopvallende planten, die buiten de bloeiperiode (waar, bij een aantal soorten, toch prachtige bloemen te zien zijn) wegvallen tegen de groene achtergrond van de graslanden.
De Eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna) is natuurlijk op zijn mooist in mei. De witte bloemen sieren het struweellandschap van heggen en bermen en trekken de aandacht van de vliegende insecten.
Langzaam nadert het najaar. De kleuren van bloemen maken langzaam aan plaats voor de kleuren van vruchten en bladeren. Toch zijn er nog zat bloeiende planten te vinden. De Struikhei (Calluna vulgaris) staat volop in bloei en ook de het kleurenspektakel van de kwelders langs de kust staat klaar om uit te barsten.
Het blauwe bloemetje van de Wilde cichorei (Cichorum intybus) is niet eens zo opvallend, maar geeft de kant van de weg een blauwige gloed. In grazige wegbermen is de plant nu veel in bloei te vinden. Hoewel de meesten er aan voorbij rijden, is het toch een zeer bekende composiet. Veel mensen kennen de Cichorei namelijk in een minder kleurige vorm, van hun bord: Witlof is een voorbeeld van een toepassing van Cichorei in onze keuken.