Witte klaver, Trifolium repens L., is een zeer algemeen voorkomende soort uit de Vlinderbloemenfamilie. De soort is van Eurosiberische oorsprong en is als landbouwgewas een kosmopoliet van de gematigde streken geworden.

De plant blijft laag en wordt zo'n 5-25 cm hoog. Dit is een gevolg van het feit dat de stengels kruipend zijn. Wortelen doet de plant op de knopen van die kruipende stengels. Zo kan de plant grote nog niet bezette oppervlakken koloniseren. De planten zijn niet behaard.

De drietallige bladeren hebben ronde tot eironde deelblaadjes, die aan de top vaak iets zijn in gedeukt. In het midden van de deelblaadjes zit een lichte, v-vormige of halvemaanvormige vlek. De bladeren hebben een lange steel. De vliezige steunblaadjes onder aan de bladsteel van elk blad zijn grotendeels tot een kokertje vergroeid dat de steel omvat. Aan de top versmallen ze abrupt in een korte spits.

Witte klaver bloeit van mei tot in de herfst met witte bloemen. De bloeiwijzen staan op lange stelen en zijn bol; de bloemetjes staan op korte steeltjes op de bodem van het hoofdje en zijn ongeveer 10 mm lang. Ze zijn een belangrijke bron van nectar voor honingbijen, die voor de bestuiving zorgen. Na de bloei buigen de dan bruin geworden bloemetjes naar beneden.

Witte klaver hoort in Nederland tot de veertig meest algemene soorten uit de inheemse flora, en maakt deel uit van de meeste cultuurgraslanden. Ze komt ook voor in vrijwel alle natuurlijke graslanden. De plant houdt van enigszins verdichte boden en staat dan ook in bermen. Ze houdt van vochtige tot natte, voedselrijke en zelfs brakke tot zilte bodems, bijvoorbeeld aan de bovenrand van schorren. Van nature verdraagt ze wisselende waterstand en langere hoge waterstand gedurende de winterperiode vind de soort geen bezwaar, maar constant doornatte bodems verdraagt ze niet.

Een soort die gemakkelijk met Witte klaver verward kan worden is Basterdklaver. Deze heeft immers ook witte bloemen, die soms later naar roze kleuren, maar heel opvallend is dat Basterdklaver rechtopstaande tot opstijgende stengels heeft die dus ook niet wortelen op de knopen. Ook de steunblaadjes aan de voet van de bladstelen is bij deze soort anders dan bij de Witte klaver; ze zijn bij Basterdklaver niet om de stengel vergroeid en lopen veel geleidelijker uit in een spits.

MM_111116

Laatste wijziging 150709