Na de bloei en tijdens de vruchtzetting buigt de stengel waar de bloeiwijze op staat door middel van een ingebouwd scharnier terug naar het wateroppervlak. Dit mechanisme is in de stengel ingebouwd, maar komt dus pas later tot uiting. Als je dit trucje van Snoekkruid of Moerashyacint kent, kun je zelfs aan de iets lichtere kleur de de plek van dit scharnier al zien op de stengel.
Een van de mooiste planten uit de groep van de monocotylen (eenzaadlobbigen) die in ons land voorkomen is wel Zwanenbloem. Door aanpassingen in het wortelstelsel, de vorming van aerenchym, dat zijn luchtkanalen, kan Zwanenbloem zelfs onder zeer anaerobe (=zuurstofloze) bodem-omstandigheden nog voorkomen.
Waterdrieblad is een in de lente bloeiende water- of oeverplant die tot de Watergentiaanfamilie of Menyanthaceae, hoort. Waterdrieblad heeft als bijzonder kenmerk zogenaamde bloemdimorfie; dit betekent dat er twee soorten bloemen voorkomen. Sommige bloemen hebben een korte stijl en lange meeldraden en andere bloemen het omgekeerde, namelijk een lange stijl en korte meeldraden. Dat helpt uitstekend tegen zelfbestuiving.