De stengel van Gevlekte scheerling staat rechtop, is wat berijpt en kaal. Onderaan is deze bezet met bruinrode vlekken. Naar deze vlekken is de plant genoemd. Het meest bekend, al uit de Griekse oudheid, is de Gevlekte scheerling als de plant waarvan het sap gebruikt is om de gifbeker voor de filosoof Socrates te bereiden.
Oorspronkelijk komt Handjesgras uit warme streken in Afrika en het Midden-Oosten, maar is op veel plaatsen ingeburgerd. Vooral langs rivierstrandjes, op zandige plekken in de uiterwaard en in de duingebieden van Zeeland en Zuid-Holland, kunnen we Handjesgras waarnemen. De groei van dit gras wordt in vol zonlicht sterk bevorderd.
Bosrank is een soort die sterk gebonden is aan de aanwezigheid van kalk in de bodem. Het is dan ook een echte kalkindicator. Als je Bosrank in het landschap aantreft kun je er zeker van zijn dat de bodem kalkhoudend is.
Een van de mooiste planten uit de groep van de monocotylen (eenzaadlobbigen) die in ons land voorkomen is wel Zwanenbloem. Door aanpassingen in het wortelstelsel, de vorming van aerenchym, dat zijn luchtkanalen, kan Zwanenbloem zelfs onder zeer anaerobe (=zuurstofloze) bodem-omstandigheden nog voorkomen.
In het Limburgs wordt de Grote kaardenbol onder meer 'Krets' genoemd. In een artikel in het Limburgs dialect verklaart Els Diederen de naam en het gebruik van de Kaardebol in de volkscultuur. Zo werd de Kaardebol gebruikt om kruiken en melkkannen schoon te poetsen, vandaar dat een van de andere volksnamen voor de Kaardebol 'Kannebeursjtel' (kannenborstel) luidt.
De Gevlekte scheerling bloeit met witte schermen in bermen en langs bosschages. De tot 2 meter hoog wordende planten vallen op door hun stevige stengels met rood-bruine vlekken en meervoudig geveerde bladeren met bladschedes. Ze staan op rijke en vochtige grond.