Een anemoon die veel minder voorkomt dan de witte Bosanemoon is de Gele anemoon, Anemone ranunculoides L. uit de Ranonkelfamilie. Ze komt voor in loofbossen en hakhout op vochtige en kalkhoudende bodems, zoals we die in Zuid-Limburg vinden, maar we kunnen de soort ook als stinzenplant aantreffen in de bosrijke omgeving van buitenplaatsen, waar de soort dan vaak oorspronkelijk is aangeplant.
De verspreiding van Canadapopulier is vooral mensenwerk. Bijna altijd gaat het om geplande aanplant hetzij in houtplatages, die soms het karakter kunnen krijgen van een loofbos, maar meestal als de bomen kaprijp zijn worden omgehakt en in de hout industrie verwerkt. Hetzij als begeleider van wegen en kanalen, waarmee ze als het ware singels in het landschap vormen.
In het vroege voorjaar produceren mannelijk bloeiende Taxus bomen zoveel pollen of stuifmeel, dat, wanneer je ertegen tikt, hele wolken van pollen uit zo'n boom komen. Ze lijken dan wel in brand te staan en worden in het spraakgebruik dan ook 'Rookbomen' genoemd.