Melkeppe - Peucedanum palustre

Melkeppe herken je aan het feit dat de jonge stengels in het voorjaar bij breken een wit melksap vrij laten komen. De oeverplanten met samengestelde schermen en witte bloemen hebben redelijk veel omwindselbladeren en omwindseltjes. Ze staan in de oeverzone en kunnen tot anderhalve meter hoog worden.

Klik op een foto voor kenmerk met uitleg:
Verspreidingskaart
Ecologische parameters

Een tweejarige tot meerjarige dof, grijsgroene oeverplant die in de hoogzomer bloeit met samengestelde schermen is Melkeppe, Peucedanum palustre (L.) Moench uit de Schermbloemenfamilie of Apiaceae. De plant komt ook wel in loofbossen voor, maar dan enkel op plekken in het bos waar de bodem zeer vochtig tot nat en vrij zuur is. Ook in moerassen en dan met name in veenmoerassen kan de plant zich goed manifesteren.

Ondergronds en eventueel in de onderwaterbodem ontwikkelt de plant een wortelstok, die dan tevens dient als voorraadkamer voor opgeslagen voedingsstoffen en andere stoffen die noodzakelijk zijn voor de overleving en verdere groei en ontwikkeling. Vooral onder schaduwrijke omstandigheden is dit voor de plant noodzakelijk, omdat de bloei dan pas in het derde jaar plaatsvindt. In het voorjaar ontstaan uit die wortelstok, wiens voet overigens niet door vezels wordt omgeven, rechtopstaande en op doorsnee holle stengels. Aan die stengels zitten de bladeren verspreid met op de aanhechting aan de stengel duidelijke schedes.

De onderste bladeren zijn meervoudig tot 3- tot 4-voudig geveerd en de omtrek van die bladeren is driehoekig. De geveerde zijblaadjes die aansluiten aan de hoofdnerf van het blad hebben duidelijke 'stelen'. Eigenlijk is dat een zijnerf van de eerste orde. De rand van de geveerde bladeren kun je als ingesneden beschouwen. De bladslippen zijn heel fijn, hebben geen naald maar de toppen eindigen wel in een witte of paarse punt. Naar boven toe zijn de bladeren steeds minder geveerd. Ook de bladeren zijn enigszins dof groen.

Hoofdstengels en eventueel vertakkingen eindigen in een samengesteld scherm. Binnen dat scherm zijn wel 20 tot soms 40 schermpjes te onderscheiden. Al deze schermpjes staan op hun eigen stelen of stralen. Onder het samengestelde scherm en ook onder de afzonderlijke schermpjes zitten omwindselbladeren en omwindselblaadjes. Het zijn er vaak meerdere tot wel 10 toe. Dit is een helder onderscheid met Watertorkruid, want deze soort heeft geen omwindselbladeren. De onderstandige vruchtbeginsels groeien na bestuiving en bevruchting uit tot splitvruchten. De twee splitvruchten zijn nogal plat met aan de buitenrand duidelijke vlakke vleugels. Ook dat onderscheidt Melkeppe van Watertorkruid, want de laatste heeft een ovaalvormige doorsnede door de twee gezamenlijke splitvruchten. Ook ontbreken bij het Watertorkruid de vleugels aan de beide splitvruchten. 

Melkeppe is een redelijk algemeen voorkomende soort uit de Schermbloemenfamilie. Na bloei en vruchtzetting sterft de plant vrijwel altijd af.

MM_180202 

Hoofdgroep:
Plantenfamilie:
Plantengeslacht:
Varkenskervel - Peucedanum
Plantvorm:
oeverplant
Plantgrootte:
0.50 - 1.50 meter
Bloeiperiode:
Bloemkleur:
wit
Bloeiwijze:
samengesteld scherm
Bloemvormen:
vijftallig, regelmatig
Bloemtype:
tweeslachtig
Bloembladen:
5 kroonbladen, 5 kelktanden
Meeldraden:
5 meeldraden
Vruchtbeginsel:
onderstandig
Stijlen:
2
Stempels:
2
Vrucht:
splitvrucht
Zaden:
-
Stengels:
hol, rechtopstaand, gegroefd, glad
Schors:
-
Bladstand:
verspreid
Bladvormen:
driehoekig, meervoudig geveerd
Bladrand:
ingesneden
Ondergronds deel:
wortelstok
Plantengemeenschappen:

Het verspreidingsgebied van de Melkeppe heeft een westelijk grens in Frankrijk en het oosten van Engeland en loopt door het midden en noordoosten van Europa tot in halverwege Siberië. In de duinen, de zeekleigebieden en Zuid-Limburg is de soort behoorlijk minder algemeen tot zeer zeldzaam.

De plantensoort 'Melkeppe' komt voor in de volgende plantenassociaties:

Melkeppe dankt zijn naam aan het feit dat jonge stengels als je ze doorbreekt een wit melksap afgeven. Dit onderscheidt deze soort van de Grote watereppe (Sium latifolium) en de Kleine watereppe (Berula erecta).

Uitgebreidere informatie over de ecologie van Melkeppe en de relaties van deze soort met andere organismen en het milieu kunnen gevonden worden in Weeda, E.J. et al., (1987) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 2: 282-284.

Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 569. Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 772.

Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 647.

Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Peucedánum palústre