Op zonnige standplaatsen in ruigten, langs akkerranden en randen van bosschages of in open hakhout tref je de Avondkoekoeksbloem, Silene latifolia, aan. 's Avonds zijn de tamelijk grote witte bloemen mooi fris en verspreiden een zoete geur waarmee nachtvlinders worden aangetroffen.
In onze bossen, bosranden, struwelen en hagen is een van de opvallende struiken de Hazelaar. De struik valt in de winter al op door de bloeiende katjes.
Als je een rozenstruik vindt in de natuur en je ruikt de geur van frisse appeltjes als je de blaadjes tussen je vingers fijn wrijft, dan heb je te doen met de Egelantier.
De twijgen van de Ruwe berk zijn opvallend hangend en kunnen heel lang worden. De oudere takken van de Ruwe berk blijven opvallend wit. Bij oudere bomen wordt de stam vanaf de grond naar boven toe steeds ruwer, waardoor de bast lijkt open te gaan.
Vooral in de herfst en de winter als de pruikige vruchten heel goed opvallen en als een sluier over de andere planten ligt, kun je de Bosrank gemakkelijk terugvinden.
De bloemhoofdjes van Klein hoefblad vallen direct op. Ze zijn een van de eerste bloeiers in het jaar. Het bloemhoofdje bestaat uit een groot aantal (enige honderden) vrouwelijke lintbloemen, die voorzien zijn van een vruchtbeginsel met stijl en twee stempels.
Een door zijn kleur bescheiden orchidee, die soms door zijn grootte goed herkenbaar is, is de Grote keverorchis. Aan de stevige stengel zijn twee tamelijk grote eivormige tot ovale bladeren te herkennen, die meestal tegenover elkaar staan
Vogelmuur kan ook tijdens de wintermaanden nog groeien, maar dan is het uiterlijk, wat we ook wel habitus noemen, zeer gedrongen, doordat de stengels erg kort blijven.