Op zandige bodems en akkers en in moestuinen kun je een opvallende plant aantreffen met grote witte tot licht lila kleurige bloemen en wel heel typische vruchten. Het is de Doornappel.
In onze bossen vallen in het voorjaar de hemelsblauwe bloemen tussen de donkergroene ovale bladeren van de Kleine maagdenpalm, Vinca minor, tijdens de bloei direct in het oog. De bloemen hebben vergroeide kroonbladen en zijn tot zo'n drie cm in doorsnede.
Witte els is een elzensoort die normaal bij ons niet voorkomt. Maar vooral in bewoonde gebied, als laanboom of in parken, kunnen we de soort aantreffen. Witte Els bloeit vaak al iets eerder dan de Zwarte els. Soms zelfs al in de laatste week van december.
De Mispel is een tamelijk zeldzaam voorkomende struik of kleine boom met opvallende vruchten. De Mispel is pas smakelijk na een paar nachten vorst. Hij lijkt dan rot maar is voor velen een lekkernij.
In onze bossen, bosranden, struwelen en hagen is een van de opvallende struiken de Hazelaar. De struik valt in de winter al op door de bloeiende katjes.
Vooral in de herfst en de winter als de pruikige vruchten heel goed opvallen en als een sluier over de andere planten ligt, kun je de Bosrank gemakkelijk terugvinden.
Zoals de naam van deze klaversoort Hazenpootje al aangeeft is deze soort van drogere gras- en hooilanden vooral tijdens en na de bloei gemakkelijk te herkennen aan het uiterlijk van de bloeiwijzen.
Een door zijn kleur bescheiden orchidee, die soms door zijn grootte goed herkenbaar is, is de Grote keverorchis. Aan de stevige stengel zijn twee tamelijk grote eivormige tot ovale bladeren te herkennen, die meestal tegenover elkaar staan.