Een door zijn kleur bescheiden orchidee, die soms door zijn grootte goed herkenbaar is, is de Grote keverorchis. Aan de stevige stengel zijn twee tamelijk grote eivormige tot ovale bladeren te herkennen, die meestal tegenover elkaar staan.
Witte els is een elzensoort die normaal bij ons niet voorkomt. Maar vooral in bewoonde gebied, als laanboom of in parken, kunnen we de soort aantreffen. Witte Els bloeit vaak al iets eerder dan de Zwarte els. Soms zelfs al in de laatste week van december.
In het Limburgs wordt de Grote kaardenbol onder meer 'Krets' genoemd. In een artikel in het Limburgs dialect verklaart Els Diederen de naam en het gebruik van de Kaardebol in de volkscultuur. Zo werd de Kaardebol gebruikt om kruiken en melkkannen schoon te poetsen, vandaar dat een van de andere volksnamen voor de Kaardebol 'Kannebeursjtel' (kannenborstel) luidt.
De stekelige beharing van de Kromhals, Anchusa arvensis, valt direct op als je de plant vindt en vastpakt. Maar wat nog meer opvalt is de kromme kroonbuis, die wel wat van een S-bocht heeft. Je kunt dit heel gemakkelijk zien als je de vijflobbige lichtblauwe bloemkroon voorzichtig van de plant af trekt.
In het vroege voorjaar produceren mannelijk bloeiende Taxus bomen zoveel pollen of stuifmeel, dat, wanneer je ertegen tikt, hele wolken van pollen uit zo'n boom komen. Ze lijken dan wel in brand te staan en worden in het spraakgebruik dan ook 'Rookbomen' genoemd.
Door de enorm grote bladeren valt Groot hoefblad, Petasites hybridus, al direct op op de plaatsen waar de soort staat. Wel verschijnen altijd de knotsvormige bloeiwijzen, voordat het blad te voorschijn komt.
De Pinksterbloem wordt niet graag door dieren gevreten, maar sommige insecten hebben zich daar juist op gespecialiseerd. Bijvoorbeeld de rupsen van het oranjetipje leven op de Pinksterbloem, de vlinder zet haar eieren af op deze, en op verwante Kruisbloemen-planten.
Vliegen, wespen en korttongige bijen zijn de normale bezoekers van de bloemen van Winterakoniet. Op warme zonnige dagen tijdens een zachte winter en de zeer vroege lente is dat mogelijk.
Als je Maretak in de natuur tegenkomt, kun je er zeker van zijn dat er kalk in de bodem zit. Maretak of Vogellijm is een bolvormige struik die vooral in de herfst, winter en het vroege voorjaar te zien is in bomen.