We weten niet veel over het eventuele voorkomen van Sneeuwklokjes in voor-historische bossen. Het pollen van kruidachtige planten vergaat veel sneller dan het boom-pollen.
Na de bloei ontwikkelen de scharlakenrode vruchten die pas door vooral lijster en pestvogels worden gegeten als in de winter de vorst over de vruchten is gegaan.
In onze bossen, bosranden, struwelen en hagen is een van de opvallende struiken de Hazelaar. De struik valt in de winter al op door de bloeiende katjes.
De schors bevat looistoffen, zodat hiermee leer gelooid kan worden. Een andere stof uit de schors is salicylzuur. Salicylzuur is de werkzame stof in aspirine.
Witte els is een elzensoort die normaal bij ons niet voorkomt. Maar vooral in bewoonde gebied, als laanboom of in parken, kunnen we de soort aantreffen. Witte Els bloeit vaak al iets eerder dan de Zwarte els. Soms zelfs al in de laatste week van december.
Als je een rozenstruik vindt in de natuur en je ruikt de geur van frisse appeltjes als je de blaadjes tussen je vingers fijn wrijft, dan heb je te doen met de Egelantier.
Boerenwormkruid is nog volop in bloei te zien. Het is een pioniersoort die groeit op voedselrijke omgewerkte grond, op rivierduinen, langs bermen, spoorwegen en op dijken.
Op zonnige standplaatsen in ruigten, langs akkerranden en randen van bosschages of in open hakhout tref je de Avondkoekoeksbloem, Silene latifolia, aan. 's Avonds zijn de tamelijk grote witte bloemen mooi fris en verspreiden een zoete geur waarmee nachtvlinders worden aangetroffen.