Deze familie van kruidachtige planten kent twee geslachten Ooivaarsbek en Reigersbek. Hun Nederlandse naam is afgeleid van de vorm van de vrucht, die wel wat heeft van een van opzij aangekeken reiger of ooievaar.
In de Nederlandse venen was het vroeger niet altijd even veilig. Veel boeren lieten hun vee en schapen grazen in de zure venen. Vaak verdwenen er dieren in de moerassen die vroeger veel uitgestrekter waren dan nu.
De Wolfsmelk, oftewel het geslacht Euphorbia, oogt altijd een beetje vreemd. De rare groen-gelige kleur en de schutbladen in de bloeiwijze, een zogenaamd cyathium, doen wat buitenaards aan.
Bloeiwijzen kunnen verschillende benamingen hebben. Pluimen, aren, schermen en trossen zijn hier voorbeelden van. Het woord 'katje' is echter wel een van de meest opvallende.
Voor een rechtgeaard florist zijn de wintermaanden een vervelende tijd. Je hongert naar bloemen, kijkt de planten als het ware uit de grond en bent blij met bloeiende hazelaars en de eerste sneeuwklokjes.
De akkerflora van Nederland is de laatste decennia erg achteruitgegaan. Nu blijkt elke akker uniek o.a. qua soort, ligging, gewassen en bewerking. Voor succesvol herstel en beheer moet je je percelen dus goed kennen en veel keuzes maken. Het boek bundelt tien jaar nieuwe en oude inzichten over bloemrijke akkers. Nooit eerder verscheen een dergelijk standaardwerk op het raakvlak tussen landbouw en natuurbeheer.
Tijdens de week van de biologie organiseren we een excursie stadsnatuur in de voetsporen van Jac P. Thijsse. Op 22 mei 2022 wandelt Maurice Martens van Flora van Nederland met je door een deel van de stad Maastricht en laat je daar de planten zien die op muren, in het groen en de parken te zien zijn.
Waar het afgelopen week over een figuurlijke appel ging, bloeien nu ook de echte appelbomen. Hoewel en supermarkten vol liggen met appels, is de Wilde appel (Malus sylvestris) een relatief zeldzame soort geworden in onze loofbossen.
Het blauwe bloemetje van de Wilde cichorei (Cichorum intybus) is niet eens zo opvallend, maar geeft de kant van de weg een blauwige gloed. In grazige wegbermen is de plant nu veel in bloei te vinden. Hoewel de meesten er aan voorbij rijden, is het toch een zeer bekende composiet. Veel mensen kennen de Cichorei namelijk in een minder kleurige vorm, van hun bord: Witlof is een voorbeeld van een toepassing van Cichorei in onze keuken.
Tussen het gras, aan de randen van de kwelders en groene stranden wuiven nu de bloeiende trossen van de Rode ogentroost (Odontites vernus). De gekleurde lijnen in de bloemen deed men vroeger denken aan de de adertjes in het menselijk oog.
In voedselbosranden kun je een natuurlijke omgeving combineren met het telen van eetbare gewassen. Denk aan hagen van grotere tuinen en perceelafscheidingen van boerenland tussen akkers en weilanden. Het nieuwe boek van Madelon Oostwoud, Voedselbosrand, is een inspirerend boek voor iedereen die met de principes van voedselbosbouw en permacultuur aan de slag wil.
Op moeilijk bereikbare plaatsen kom je vaak de mooiste soorten tegen. Neem bijvoorbeeld de hoogvenen van ons land. Eerder zagen we al dat deze plekken lastig te bewandelen waren, het is immers de plek waar Beenbreek (Narthecium ossifragum) voorkomt. dat schoonheid en gevaar vaak naast elkaar liggen bewijst hetgeen we in het veen vinden.