De stekelige beharing van de Kromhals, Anchusa arvensis, valt direct op als je de plant vindt en vastpakt. Maar wat nog meer opvalt is de kromme kroonbuis, die wel wat van een S-bocht heeft. Je kunt dit heel gemakkelijk zien als je de vijflobbige lichtblauwe bloemkroon voorzichtig van de plant af trekt.
In onze bossen, bosranden, struwelen en hagen is een van de opvallende struiken de Hazelaar. De struik valt in de winter al op door de bloeiende katjes.
De Gevlekte scheerling tref je aan langs dijken en in ruigten, maar heel opvallend is zijn verspreiding in bermen langs wegen met de bolronde witte bloeiwijzen.
Als je Maretak in de natuur tegenkomt, kun je er zeker van zijn dat er kalk in de bodem zit. Maretak of Vogellijm is een bolvormige struik die vooral in de herfst, winter en het vroege voorjaar te zien is in bomen.
Zoals de naam van deze klaversoort Hazenpootje al aangeeft is deze soort van drogere gras- en hooilanden vooral tijdens en na de bloei gemakkelijk te herkennen aan het uiterlijk van de bloeiwijzen.
Vliegen, wespen en korttongige bijen zijn de normale bezoekers van de bloemen van Winterakoniet. Op warme zonnige dagen tijdens een zachte winter en de zeer vroege lente is dat mogelijk.
Grote kaardebol als winterwachter. Na de bloei van de Grote kaardebol, wanneer de licht paarse bloemen uit de fraaie bloeiwijzen vallen, blijft de plant nog heel lang staan.
De bloemen produceren veel nectar en trekken daardoor tot laat in het najaar insecten aan als bijen, hommels, zweefvliegen en vlinders. De rijpende blauwzwarte steenvruchten of bessen worden veel gegeten door allerlei vogels. Zo wordt het zaad van de soort verspreid. In de winter blijft het blad van Klimop groen en aan de heester zitten.