Op de hogere delen van schorren en kwelders, die alleen bij wat hogere vloed en springvloed overstroomd worden tref je Zeealsem, Artemisia maritima L, uit de Composietenfamilie of Asteraceae aan. De soort, die vroeger ook wel Seriphidium maritimum heette, is meerjarig en kan, als halfstruik, behoorlijk dominant op de hoge kwelder aanwezig zijn. De planten geuren heel sterk, dat merk je goed als je er doorheen loopt.

De planten zijn zilverwit tot zilverblauwgrijs behaard, zowel de stengels, als bladeren en omwindselblaadjes van de kleine hoofdjes. Daardoor lijken de planten wat hun habitus, dat is het uiterlijk, betreft veel op Absintalsem. Op de korte wortelstokken ontwikkelen zich de stengels die voor een deel liggend zijn en voor een deel opstijgen. De onderste delen van die stengels verhouten tot takken en deze kunnen overwinteren net als de wortelstokken. De rechtopstaande stengels vertakken zich. Aan de takken en stengels staan de bladeren verspreid. Ze zijn diep ingesneden en daardoor zijn de bladdelen heel fijn verdeeld. De verdeling lijkt wel wat op de slippen van de Echte en Schijfkamille en wijken sterk af van de bladeren van de nauw verwante Bijvoet. De bladeren zijn dubbel- tot driemaal veerdelig.

De kleine hoofdjes hangen naar beneden aan een dun steeltje. In de hoofdjes, een paar mm groot, die een omwindsel hebben dat meer langer dan breed is, staan de gele buisbloemen. Deze zijn tweeslachtig, maar de stempellobben steken er niet boven uit; ze blijven in de bloemen ingesloten. Ook pappus ontbreekt en de kleine bloembodem is kaal en zonder stroschubben. Om dit te zien moet je zo'n klein bloemhoofdje doorsnijden met een scheermesje en uit elkaar peuteren.

De zaden zijn rondachtig en hebben geen speciale voorzieningen voor de verspreiding zoals pappus of andere uitsteeksels. We kan bij vochtig weer de zaadhuid plakkerig worden en dan kunnen de plakkende zaden verspreid worden.

MM_211003