Bitterzoet is de enige van nature in onze streken voorkomende soort uit het geslacht Nachtschade. Het is een pioniersoort die je in diverse vegetaties kunt aantreffen met de opvallende paarse bloemen en later rode bessen.
De vruchten zijn in september en oktober rijp. De plant vermeerdert zich door zaad, dat door vogels, met name door spreeuwen, die dol op de bessen zijn, wordt verspreid.
Als je Maretak in de natuur tegenkomt, kun je er zeker van zijn dat er kalk in de bodem zit. Maretak of Vogellijm is een bolvormige struik die vooral in de herfst, winter en het vroege voorjaar te zien is in bomen.
De familie van de Berken is gekenmerkt doordat de mannelijke bloeiwijzen katjes vormen. In de katjes vind je schubben en binnen die schubben een tot drie bloemen.
Grote kaardebol als winterwachter. Na de bloei van de Grote kaardebol, wanneer de licht paarse bloemen uit de fraaie bloeiwijzen vallen, blijft de plant nog heel lang staan.
De bloemhoofdjes van Klein hoefblad vallen direct op. Ze zijn een van de eerste bloeiers in het jaar. Het bloemhoofdje bestaat uit een groot aantal (enige honderden) vrouwelijke lintbloemen, die voorzien zijn van een vruchtbeginsel met stijl en twee stempels.
De verspreiding van Canadapopulier is vooral mensenwerk. Bijna altijd gaat het om geplande aanplant hetzij in houtplatages, die soms het karakter kunnen krijgen van een loofbos, maar meestal als de bomen kaprijp zijn worden omgehakt en in de hout industrie verwerkt. Hetzij als begeleider van wegen en kanalen, waarmee ze als het ware singels in het landschap vormen.
Op zandige bodems en akkers en in moestuinen kun je een opvallende plant aantreffen met grote witte tot licht lila kleurige bloemen en wel heel typische vruchten. Het is de Doornappel.