Gevlekt hertshooi, Hypericum maculatum subsp. maculatum, is een sterk op Sint-Janskruid gelijkende plantensoort. Maar in tegenstelling tot Sint-Janskruid, dat een ronde stengel met maar twee lijsten heeft, heeft Gevlekt hertshooi net als Kantig hertshooi een stengel met vier niet al te hoge maar goed voelbare lijsten erop. Deze zijn goed voelbaar maar niet zo uitgesproken als die van Gevleugeld hertshooi. De bladeren bevatten veel minder olieklieren en zijn daardoor minder 'geperforeerd' dan die van Sint-Janskruid. De bloemen zijn geel van kleur. Als je de bloemknoppen kneust komt er roodpaars sap uit.
Gevlekt hertshooi, Hypericum maculatum subsp. maculatum Crantz, uit de Hertshooifamilie of Hypericaceae is nauw verwant aan Kantig hertshooi. Beide plantensoorten zijn in feite ondersoorten van Hypericum maculatum. Ze lijken dan ook behoorlijk veel op elkaar. Gevlekt hertshooi komt in Nederland echter veel minder voor dan Kantig hertshooi.
Voor een volledige beschrijving van Gevlekt hertshooi verwijzen we naar het plantenpaspoort van de veel meer voorkomende soort Kantig hertshooi. We gaan in de beschrijving hieronder alleen in op de kenmerken die de twee ondersoorten van elkaar onderscheiden.
De bloeiwijzetakken staan onder een vrij scherpe hoek van ongeveer 30 graden omhoog van de hoofdstengel. Dat is een scherpere hoek dan bij de bloeiwijzetakken van Kantig hertshooi, die een hoek van 50 graden maken met de hoofdstengel.
De kelkbladen van Gevlekt hertshooi zijn minder dan tweemaal zo lang als breed. Dit is een onderscheid met Kantig hertshooi, dat kelkbladen heeft die meer dan tweemaal zo lang als breed zijn.
MM_210119
Het totale verspreidingsgebied van Hypericum maculatum is beschreven bij Kantig hertshooi. Voorzover de verspreiding bekend is, komt Gevlekt hertshooi bijna alleen en dan nog zeer zeldzaam voor in het zuiden van Limburg en de aangrenzende gebieden in België.
De twee ondersoorten maculatum en obtusiusculum zijn moeilijk te onderscheiden. De weinige kenmerken die daar een hulp bij zijn, zijn lang niet altijd uitgesproken; dat komt doordat er ook nog hybridisatie voorkomt van beide ondersoorten.
Uitgebreidere informatie over de ecologie van Gevlekt hertshooi en de relaties van deze soort met andere organismen en het milieu kunnen gevonden worden in Weeda, E.J. et al., (1987) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 2: 193-194.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk:
Of met de nieuwste druk van deze flora: Duistermaat, L (2020) Heukels' Flora van Nederland, 24ste druk: 421.
Een andere determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 559. Deze flora vat de twee ondersoorten Gevlekte en Kantig hertshooi samen als één soort Hypericum maculatum Crantz, met als Nederlandse naam Kantig hertshooi.
Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Hypéricum maculátum maculátum.