Op dijkhellingen en in bermen vind je soms de verwilderde Tuinzuring, Rumex rugosus. De bloeiwijze valt op doordat die weelderig is en zacht aandoet. De bladeren zijn tamelijk breed en groot, wat verklaart dat de plant vroeger vooral als bladgroente werd geteeld.
De Tuinzuring, Rumex rugosus Campd., werd vroeger wel als groente geteeld en wordt nu wel verwilderd aangetroffen bijvoorbeeld in wegbermen en op spoortaluds. De plant onderscheidt zich van de Veldzuring en de Geoorde zuring door de opvallend weelderige, dichte en omhoogstaande bloeiwijze in de tot een meter hoge planten.
De plant bloeit ongeveer een maand tot zes weken later dan de Veldzuring tegelijkertijd met de Geoorde zuring. Ook lijkt de plant verder erg veel op de Geoorde zuring. Alleen zijn de bladeren groter en breder dan die van de Geoorde zuring.
MM_110829
Als uit tuinen verwilderde plant komt de Tuinzuring zo hier en daar verspreid in onze contreien voor, maar vooral in taluds van wegen of op dijkhellingen.
Tuinzuring lijkt op zowel de Veldzuring als de op de Geoorde zuring, maar de bladeren zijn veel groter dan die van de beide andere zuringsoorten. Ook is de bloeiwijze veel voller en bloeit de soort later dan de Veldzuring.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 276.Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 548.
Uitspraak van de wetenschappelijke naam: Rúmex rugósus
