Zomprus, Juncus articulatus L, is een meerjarige soort uit de Russenfamilie, die vooral aan te treffen is in natte graslanden en in en aan sloten. Ook in duinvalleien, veenmoerassen en zand- en kleigroeven tref je de soort aan.

Zomprus is een overblijvende plant die losse pollen vormt; de planten hebben kruipende soms korte wortelstokken, waardoor ze moeilijk uit de grond te trekken zijn. De stengels komen meestal schuin uit de bodem tevoorschijn en zijn liggend tot opstijgend. Ze kunnen zelfs onder aan de liggende tot kruipende gedeelten van de stengels wortelen. Indien de planten in het water staan, drijven de stengels soms zelfs op het water. Aan de voet worden de stengels omgeven door enkele bruine bladscheden zonder bladschijf.

Hoger aan de donkergroene grasachtige planten staan drie tot vijf priem- of naaldvormige bladeren. Ze zijn iets breder dan 1 mm en ook rolrond. Aan de buitenkant van de bladeren is al te zien dat ze op regelmatige afstanden tussenschotten hebben.

De bloeiwijze is sterk vertakt en lijkt daardoor op een open pluim. De zijtakken in de pluim staan schuin af tot soms zelfs haaks. Het schutblad is tamelijk kort en onopvallend.

De drietallige, je zou ook bijna kunnen zeggen zestallige, bloemen in de bloeiwijze hebben twee kransen van drie bloemdekbladen, die allemaal vrijwel even lang zijn, zo'n 3 mm. Ze lopen alle zes in een gebogen spits uit met aansluitend een topspitsje. De bloempjes lijken daardoor wel wat op kleine tulpenbloemen, wat goed in beeld gebracht is in de video. Het bovenstandig vruchtbeginsel groeit uit tot een 4 mm lange donkerbruine tot zwarte doosvrucht, die net als de bloemdekbladen uitloopt in een duidelijke spits. De bloemen staan steeds met een aantal bij elkaar in een soort hoofdje.

Zomprus is algemeen in natte duinvalleien, langs en in sloten, op zonnige plaatsen waar de grond in de winter en het voorjaar enigszins, maar ondiep, onderwater staat en waar de grond in de zomer drassig blijft of slechts oppervlakkig uitdroogt.

MM_111203, gewijzigd MM_160604