Video Determinatie

Sneeuwbes - Symphoricarpos albus

Aan de struiken van de Gewone sneeuwbes, Symphoricarpos albus, zitten na de bloei gedurende een lange periode tot na de winter de witte bessen waaraan de plant zijn naam ontleent. De Gewone sneeuwbes verovert steeds meer plekken in parken, struweelranden en onze bossen, want ze voelt zich als ingevoerde soort goed thuis in het klimaat van noordwest Europa en gedraagt zich als een invasieve exoot, die onze eigen wilde flora verdringt.

Klik op een foto voor kenmerk met uitleg:
Verspreidingskaart
Ecologische parameters

Gewone sneeuwbes, Symphoricarpos albus (L.) S.F.Blake, is een uit Noord Amerika afkomstige struik die zich met zijn uitlopers gemakkelijk verbreidt als hij eenmaal gevestigd is. In parken, parkbossen, landgoederen waar de soort is aangeplant kan ze de hele ondergroei gaan vormen en verdringt daarmee de inheemse soorten. Ook in natuurlijke bossen zie je de soort oprukken en de inheemse kruiden en struiken verdringen.

De kruisgewijs tegenover staande bladeren zijn elliptisch tot rond en hebben een gave rand. Ze kunnen ook enigszins gelobd of zijdelings ingesneden zijn, vooral aan jonge loten.

De roze bloemen met hun zeer korte stelen staan in onderbroken aren. De vergroeide kroonbladen zijn van binnen sterk behaard, waardoor de helmknoppen, die boven de haren uitsteken, en het stempel, onder de haren, van elkaar gescheiden zijn. Ze produceren nectar en worden door diverse insecten als hommels, zweefvliegen en wespen bezocht. Na de bevruchting ontwikkelt zich uit het vruchtbeginsel een witte bes met twee zaden. De bessen worden niet alleen door lijsters gegeten, maar zijn erg aantrekkelijk voor jonge kinderen om er mee te spelen. Of de Sneeuwbes via het verspreiden van dit zaad zich ook zelf kan verspreiden kon tot op heden nog niet aangetoond worden.

Let er op dat de witte bessen giftig zijn (Vries, F. de, 2010: 89)!

MM_111204, gewijzigd 200312

Hoofdgroep:
Plantenfamilie:
Plantengeslacht:
Symphoricarpos - Symphoricarpos
Plantvorm:
struik
Plantgrootte:
1.00 - 1.50 meter
Bloeiperiode:
Bloemkleuren:
roze, wit
Bloeiwijze:
aar
Bloemvormen:
klokvormig, regelmatig
Bloemtype:
tweeslachtig
Bloembladen:
5 kelktanden, 5 vergroeide kroonbladen
Meeldraden:
5 meeldraden
Vruchtbeginsel:
onderstandig
Stijlen:
1
Stempels:
1
Vrucht:
bes
Zaden:
-
Stengel:
rechtopstaand
Schors:
dofgrijs, glad
Bladstanden:
tegenoverstaand, kruisgewijs
Bladvormen:
rond, elliptisch, ovaal
Bladrand:
gaaf
Ondergronds deel:
met ondergrondse uitlopers
Plantengemeenschappen:

Het oorspronkelijk verspreidingsgebied of areaal van de Gewone sneeuwbes is Noord-Amerika. De soort is in noordwest Europa ingevoerd als sierheester werd ingeplant in parken, plantsoenen en op de terreinen van landgoederen. Vandaaruit heeft de soort zich metterwoon in Nederland en België in struweel en ook in loofbossen gevestigd en is de soort hier ingeburgerd. Groot nadeel van deze soort is dat ze de inheemse struiken en kruiden verdringt. De soort kun je beschouwen als een invasieve exoot.

De plantensoort 'Sneeuwbes' komt voor in de volgende plantenassociaties:

De witte bessen van Sneeuwbes zijn decoratief en verleiden kinderen tot het spelen ermee. Maar let erop dat de bessen giftig zijn! (Vries, F. de, 2010: 89)

Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 575; het is een Stinzenplant die in deze flora Sneeuwbes heet.

In de nieuwe uitgaven van deze flora luidt de Nederlandse naam Gewone sneeuwbes; zie Duistermaat, L. (2020) Heukels'Flora van Nederland, 24ste druk: 740.

Vries, F. de, (2010) Gevaarlijke Planten: 89

Uitspraak van de wetenschappelijke naam: Symphoricárpos álbus