Witte els is een elzensoort die normaal bij ons niet voorkomt. Maar vooral in bewoonde gebied, als laanboom of in parken, kunnen we de soort aantreffen. Witte Els bloeit vaak al iets eerder dan de Zwarte els. Soms zelfs al in de laatste week van december.
In onze bossen, bosranden, struwelen en hagen is een van de opvallende struiken de Hazelaar. De struik valt in de winter al op door de bloeiende katjes.
De verspreiding van Canadapopulier is vooral mensenwerk. Bijna altijd gaat het om geplande aanplant hetzij in houtplatages, die soms het karakter kunnen krijgen van een loofbos, maar meestal als de bomen kaprijp zijn worden omgehakt en in de hout industrie verwerkt. Hetzij als begeleider van wegen en kanalen, waarmee ze als het ware singels in het landschap vormen.
De twijgen van de Ruwe berk zijn opvallend hangend en kunnen heel lang worden. De oudere takken van de Ruwe berk blijven opvallend wit. Bij oudere bomen wordt de stam vanaf de grond naar boven toe steeds ruwer, waardoor de bast lijkt open te gaan.
De schors bevat looistoffen, zodat hiermee leer gelooid kan worden. Een andere stof uit de schors is salicylzuur. Salicylzuur is de werkzame stof in aspirine.
De familie van de Berken is gekenmerkt doordat de mannelijke bloeiwijzen katjes vormen. In de katjes vind je schubben en binnen die schubben een tot drie bloemen.