Australische wetenschappers berichtten onlangs over een gras dat, nadat deze geheel verdroogd was in de verzengende Australische hitte, weer tot leven leek te komen. De grassoort Tripogon loliiformis ontrekt echter tijdes droogte bijna al het water uit de bladeren om deze te beschermen en ziet er zodoende als dood uit.
Ook worden suikers onttrokken en opgeslagen om later weer gebruikt te worden. Na de eerste regenval 'pompt' het gras zijn bladeren weer vol en ziet het er binnen afzienbare tijd weer uit als een frisgroene graspol. In Nederland komt dit gras niet voor, maar ook hier zijn de grassen echte doorzetters die allerhande stressvolle situaties aankunnen door speciale aanpassingen. Voorbeelden zijn Helm (Ammophila arenaria, foto) die met zijn diepe wortels het droge duinzand trotseert.
Of Engels slijkgras (Spartina anglica) dat actief zout 'zweet' om uitdroging door het zoute zeewater te voorkomen. En zelfs het doodnormale Straatgras (Poa annua) kan met slechts een beetje regenwater het zware leven tussen de straatstenen prima aan.
Tekst en foto door Nils van Rooijen, 8 december 2017, © Flora van Nederland